Σάββατο 29 Δεκεμβρίου 2012

ΟΙ ΠΛΑΝΗΤΕΣ ΤΟΥ ΗΛΙΑΚΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ (ΜΕ ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ)


Ο Ήλιος είναι ο αστέρας του ηλιακού μας συστήματος και το λαμπρότερο σώμα του ουρανού. Είναι σχεδόν μια τέλεια σφαίρα με διάμετρο 1,4 εκατομμύρια χιλιόμετρα (109 φορές περισσότερο από τη Γη), και η μάζα του (2×1030 κιλά) αποτελεί το 99.86% της μάζας του ηλιακού συστήματος. Η φωτεινότητά του είναι τέτοια, ώστε κατά την διάρκεια της ημέρας να μην επιτρέπει, λόγω της έντονης διάχυσης του φωτός, σε άλλα ουράνια σώματα να εμφανίζονται (με εξαίρεση τη Σελήνη και σπανιότερα την Αφροδίτη). Ο Ήλιος είναι το κοντινότερο στη Γη άστρο, σε απόσταση 149,6 εκατομμυρίων χιλιομέτρων (1 ΑΜ). Ο Ήλιος είναι ένας κίτρινος αστέρας νάνος που βρίσκεται στην κύρια ακολουθία, με φασματικό τύπο G2V. Ο φασματικός τύπος G2 υποδεικνύει ότι η επιφανειακή του θερμοκρασία είναι περίπου 5.800 βαθμοί Κέλβιν. Ο Ήλιος ακολουθεί μία τροχιά μέσα στον Γαλαξία σε μία απόσταση 25.000 με 28.000 έτη φωτός από το κέντρο του, ολοκληρώνοντας μία περιφορά σε περίπου 226 εκατομμύρια έτη. Η σημασία του Ήλιου στην εξέλιξη και την διατήρηση της ζωής στη Γη είναι καίρια, καθώς με τη θεμελιώδη διαδικασία τηςφωτοσύνθεσης προσφέρει την απαραίτητη ενέργεια για την ανάπτυξη των ζωντανών οργανισμών, και διατηρεί την επιφανειακήθερμοκρασία της Γης σε ανεκτά για τη ζωή επίπεδα, καθώ επίσης και προκαλεί τα μετεωρολογικά φαινόμενα. Η σημασία του ήταν γνωστή από τα προϊστορικά χρόνια, με αποτέλεσμα ο Ήλιος να λατρεύεται ως θεότητα. Σύμφωνα με την αρχαία ελληνική μυθολογία, ατά τον Όμηρο και τον Ησίοδο, ήταν γιος του Τιτάνα Υπερίωνα. Φοίβος, φωτοβόλος δηλαδή, ήταν η προσωνυμία του Ηλίου, η ίδια με του θεού Απόλλωνα. Κατά την εξέλιξη του αρχαίου ελληνικού πολιτισμού, οι ηλιακές ιδιότητες αποδόθηκαν στον θεό Απόλλωνα. Μετρήσεις λαμπρότητας του Ήλιου έδειξαν ότι αυτός είναι 12 Χ 1010 φορές λαμπρότερος από αστέρα α΄ μεγέθους και κατά 23 Χ 107φορές λαμπρότερος του φωτός όλων των αστέρων μαζί. Γι΄ αυτό άλλωστε κατά την ημέρα τους αποκρύπτει. Σε σχέση με την Πανσέληνο είναι κατά 56 Χ 104 φορές λαμπρότερος εκείνης.

Ο Ερμής είναι ο πλησιέστερος στον Ήλιο πλανήτης, και ο μικρότερος στο Ηλιακό Σύστημα. Ονομάστηκε με το όνομα του ελληνικού θεού Ερμή, ενώ οι Ρωμαίοι τον βάφτισαν με το όνομα του αντίστοιχου θεού τους Mercurius. Το αστρονομικό σύμβολό του είναι ένας κύκλος με ένα σταυρό από κάτω και ένα ημικύκλιο από επάνω (Unicode: ☿). Συμβολίζει το κεφάλι του Θεού με το κερατοειδές κράνος του. Πριν από τον 5ο αιώνα π.Χ. ο πλανήτης είχε δύο ονόματα καθώς εμφανίζεται εναλλάξ και στις δύο πλευρές του Ήλιου. Το βράδυ ήταν ο Ερμής και το πρωί ο Απόλλων (θεός του ήλιου). Θεωρείται ότι πρώτος ο Πυθαγόρας διατύπωσε την άποψη ότι πρόκειται για τον ίδιο πλανήτη. Ο Ερμής περιβάλλεται από ένα λεπτό στρώμα ηλίου, οξυγόνου και υδρογόνου, ενώ οποιοδήποτε άλλο είδος ατμόσφαιρας κι αν είχε χάθηκε πριν από δισεκατομμύρια χρόνια, αφού η βαρύτητά του, η οποία δεν υπερβαίνει το 1/3 της γήινης, δεν κατόρθωσε να την συγκρατήσει.

Η Αφροδίτη είναι ο δεύτερος σε απόσταση από τον Ήλιο πλανήτης του Ηλιακού Συστήματος. Είναι το πιο λαμπρό αντικείμενο στον νυκτερινό ουρανό μετά τον Ήλιο και τη Σελήνη. Ονομάζεται από το λαό Αυγερινός ή Αποσπερίτης. Είναι παρόμοια στη Γη σε μέγεθος, αλλά πολύ διαφορετική σε φυσικά χαρακτηριστικά, καθώς καλύπτεται από πυκνά νέφη διοξειδίου του άνθρακα και διοξειδίου του θείου η πίεση καιθερμοκρασία στην επιφάνεια της είναι πολύ μεγαλύτερες από τις αντίστοιχες της Γης.

Η Γη είναι ο πλανήτης στον οποίο κατοικούν οι άνθρωποι, καθώς και εκατομμύρια άλλα είδη, και ο μοναδικός πλανήτης στον οποίο γνωρίζουμε ότι υπάρχει ζωή. Είναι ο τρίτος σε απόσταση πλανήτης από τον Ήλιο, ο πέμπτος μεγαλύτερος σε μάζα από τους πλανήτες του ηλιακού συστήματόςμας και ο μεγαλύτερος μεταξύ των τεσσάρων πλανητών που διαθέτουν στερεό φλοιό. Ο πλανήτης σχηματίστηκε πριν από 4,5 δισεκατομμύρια (4,5•109) έτη, έχει δε έναν φυσικό δορυφόρο, την Σελήνη. Η Γη έχει μία σχετικά πυκνή ατμόσφαιρα η οποία αποτελείται από 78% άζωτο, 21% οξυγόνο και 1% αργό, με ίχνη από άλλα αέρια, συμπεριλαμβανομένων διοξείδιο του άνθρακα και υδρατμούς. Η ατμόσφαιρα δρα ως ένα παρέμβλημα μεταξύ της Γης και του Ηλίου. Η σύσταση της ατμόσφαιρας της γης είναι ασταθής, η δε ισορροπία διατηρείται από την βιόσφαιρα. Τα στρώματα της ατμόσφαιρας, δηλαδή η τροπόσφαιρα, η στρατόσφαιρα, η μεσόσφαιρα, η θερμόσφαιρα και η εξώσφαιρα, μεταβάλλονται από τόπο σε τόπο και εξαρτώνται και από τις εποχιακές μεταβολές.

Ο Άρης είναι ο τέταρτος (4ος) σε απόσταση από τον Ήλιο πλανήτης του Ηλιακού μας Συστήματος (Η/Σ) και ακόμη, ο δεύτερος πλησιέστερος στηΓη, και ο έβδομος σε μέγεθος και μάζα του Η/Σ. Λέγεται συχνά και «ερυθρός πλανήτης» εξαιτίας του ερυθρού χρώματος που παρουσιάζει και οφείλεται στο τριοξείδιο του σιδήρου (Fe2O3) στην επιφάνειά του.[5] O Άρης είναι ένας «γήινος πλανήτης»[6] με λεπτή ατμόσφαιρα, με επιφάνεια που συνδυάζει τους κρατήρες σύγκρουσης της Σελήνης και τα ηφαίστεια, τις κοιλάδες, τις ερήμους και τα πολικά παγοκαλύμματα της Γης. Φαίνεται ακόμη να έχει περιοδικά επαναλαμβανόμενες «εποχές». Η χαμηλή πυκνότητα της ατμόσφαιρας έχει και άλλες συνέπειες: οι άνεμοι δεν είναι ιδιαίτερα ισχυροί, όμως καθώς η σκόνη που καλύπτει την επιφάνεια του πλανήτη είναι αρκετά ψιλή, οιαμμοθύελλες δεν είναι σπάνιο φαινόμενο. Σε ακραίες περιπτώσεις, μπορούν να καλύψουν ένα πολύ μεγάλο μέρος του πλανήτη· μια τέτοια αμμοθύελλα σημειώθηκε το 2001 και ξανά το 2007.

O Δίας είναι ο μεγαλύτερος πλανήτης του Ηλιακού Συστήματος σε διαστάσεις και μάζα. Είναι ο πέμπτος κατά σειρά πλανήτης ξεκινώντας από τον Ήλιο. Στην Αστρονομία έχει το σύμβολο. Είναι ένας γίγαντας αερίων με μάζα λίγο μικρότερη από το ένα εικοστό της ηλιακής, αλλά είναι δυόμισι φορές μεγαλύτερη του αθροίσματος της μάζας των υπόλοιπων πλανητών του ηλιακού συστήματος. Ο Δίας, μαζί με τονΚρόνο, τον Ουρανό και τον Ποσειδώνα, αναφέρονται ως αέριοι γίγαντες. Η ατμόσφαιρα του Δία είναι η μεγαλύτερη στο ηλιακό σύστημα, καθώς εκτείνεται σε πλάτος μεγαλύτερο των 5.000 χιλιομέτρων.[21][22] Επειδή ο Δίας δεν έχει επιφάνεια, η βάση της ατμόσφαιρας θεωρείται το σημείο στο οποίο η ατμοσφαιρικά πίεση ισούται με 10 bar.[21]

Ο Κρόνος είναι ο έκτος πλανήτης σε σχέση με την απόστασή του από τον Ήλιο και ο δεύτερος μεγαλύτερος του Ηλιακού Συστήματος μετά τον Δία, με διάμετρο στον ισημερινό του 120.660 χιλιόμετρα και ανήκει στους λεγόμενους γίγαντες αερίων. Το όνομά του προέρχεται από τονΚρόνο της αρχαίας ελληνικής μυθολογίας και σχετίζεται με την λέξη χρόνος. Σχεδόν ταυτίζεται με το Ρωμαϊκό θεό Saturn, απ' όπου προέρχονται και οι άλλες ευρωπαϊκές ονομασίες.

Λόγω της μεγάλης μάζας του Κρόνου και της μεγάλης βαρύτητας, οι συνθήκες που παράγονται στον Κρόνο είναι ακραίες. Οι εσωτερικές πιέσεις και θερμοκρασίες είναι πέρα από οτιδήποτε μπορεί να αναπαραχθεί πειραματικά στη Γη. Το εσωτερικό του Κρόνου πιθανώς αποτελείται από έναν στερεό πυρήνα σιδήρου, νικελίου, πυριτίου και ενώσεις οξυγόνου και περιβάλλεται από ένα βαθύ στρώμα μεταλλικού υδρογόνου. Οι εντυπωσιακοί δακτύλιοι γύρω από τον Κρόνο παρατηρήθηκαν για πρώτη φορά από τον Γαλιλαίο, ο οποίος, μη μπορώντας να εξηγήσει αυτό που έβλεπε, καθώς και το φαινόμενο της "εξαφάνισης" των δακτυλίων ανά περιόδους, νόμισε ότι επρόκειτο για τρία σώματα. Το φαινόμενο της "εξαφάνισης" εξήγησε το 1666 ο Ολλανδός αστρονόμος Κρίστιαν Χόυχενς, που εξήγησε ότι οι δακτύλιοι έμοιαζαν να εξαφανίζονται κάθε φορά που το επίπεδο πάνω στο οποίο βρίσκονται συνέπιπτε με το επίπεδο της παρατήρησής τους από τη Γη. Ο Χόυχενς ήταν επίσης ο πρώτος που εισήγαγε την υπόθεση πως οι δακτύλιοι δεν ήταν όλα στερεά σώματα αλλά αποτελούνταν από μικρότερα σώματα σε περιστροφή γύρω από τον πλανήτη.

Ο Ουρανός είναι ο έβδομος σε απόσταση απο τον Ήλιο, ο τρίτος μεγαλύτερος και ο τέταρτος σε όγκο πλανήτης του Ηλιακού Συστήματος. Το όνομα προέρχεται από την αρχαία ελληνική θεότητα του ουρανού, ο οποίος ήταν πατέρας του Κρόνου και παππούς του Δία. Δεν είναι εύκολα ορατός με γυμνό μάτι από τη Γη, όπως οι άλλοι πλανήτες, καθώς έχει φαινόμενο μέγεθος +5,5 - +6,0, και αυτό σε συνδυασμό με την αργή κίνησή του δεν αναγνωρίστηκε στους αρχαίους χρόνους ως πλανήτης.[9] Ο Ουίλιαμ Χέρσελ ανακοίνωσε την ανακάλυψή του τις 13 Μαρτίου 1781, επεκτείνοντας για πρώτη φορά στην ιστορία τα όρια του ηλιακού συστήματος. Ο Ουρανός ήταν ο πρώτος πλανήτης που ανακαλύφθηκε με τηλεσκόπιο. Αν και δεν υπάρχει σαφώς καθορισμένη στερεή επιφάνεια στον Ουρανό, το ακραίο τμήμα του αέριου περιβλήματος του Ουρανού που είναι προσβάσιμο με τηλεανίχνευση ονομάζεται ατμόσφαιρα. Αυτή η ικανότητα επεκτείνεται σε απόσταση περίπου 300 χιλιόμετρα εντός του πλανήτη από το επίπεδο του ενός bar (100 kPa ), και έχει πίεση γύρω στα 100 bar (10 MPa) και θερμοκρασίες της τάξης των 320 K.[16]

Ο Ποσειδώνας είναι ο όγδοος, κατά σειρά απόστασης από τον ήλιο, πλανήτης του Ηλιακού Συστήματος. Δεν είναι ορατός με γυμνό μάτι, ενώ αν παρατηρηθεί με ισχυρό τηλεσκόπιο μοιάζει με πράσινο δίσκο. Στην αστρονομία συμβολίζεται με την τρίαινα

Ανακαλυμμένος στις 23 Σεπτεμβρίου 1846, ο Ποσειδώνας ήταν ο πρώτος πλανήτης που βρέθηκε σύμφωνα με μαθηματική πρόβλεψη και όχι από εμπειρικές παρατηρήσεις. Σε μεγάλο υψόμετρο, η ατμόσφαιρα του Ποσειδώνα είναι 80% υδρογόνο και 19% ήλιο.[14] Ένα ίχνος ποσότητας του μεθανίου είναι επίσης παρόν. Οι ευδιάκριτες ζώνες απορρόφησης του μεθανίου συμβαίνουν σε μήκη κύματος πάνω από 600 nm, στο κόκκινο και το υπέρυθρο τμήμα του φάσματος. Όπως και με τον Ουρανό, αυτή η απορρόφηση του ερυθρού φωτός από τον ατμοσφαιρικό μεθάνιο είναι μέρος αυτού που δίνει στο Ποσειδώνα το μπλε χρώμα του,[15] αν και η έντονη γαλάζια απόχρωση του Ποσειδώνα διαφέρει από την ηπιότερη, γαλαζοπράσινη του Ουρανού.

Ο Πλούτωνας (επίσημη ονομασία 134340 Πλούτωνας), είναι ένας πλανήτης νάνος του Ηλιακού Συστήματος. Βρίσκεται στα εξωτερικά τμήματα του Συστήματος και έτσι χαρακτηρίζεται από πολύ χαμηλές θερμοκρασίες. Ο Πλούτωνας μαζί με το δορυφόρο του, Χάροντα, που ανακαλύφθηκε το 1978, αποτελεί διπλό πλανήτη, ενώ το 2006 ανακαλύφθηκαν κι άλλοι δυο μικροί δορυφόροι σε τροχιά γύρω του. Στην παρούσα φάση, ο Πλούτωνας έχει όντως μία εξαιρετικά αραιή ατμόσφαιρα, με εμφάνιση πιθανώς σαν παγωμένη ομίχλη και με επιφανειακή ατμοσφαιρική πίεση 0,3 pascal, μόλις το 1/350.000 της γήινης. Αποτελείται από άζωτο, μεθάνιο και μονοξείδιο του άνθρακα, τα οποία προέρχονται από την εξάχνωση μέρους του παγωμένου στρώματος που καλύπτει τον πλανήτη.

Τετάρτη 26 Δεκεμβρίου 2012

Ανακαλύφθηκαν βακτήρια που ζούσαν σε εξωγήινες συνθήκες.

Μια αρχαία κοινότητα βακτηρίων που κατάφερε να επιβιώσει στα αλμυρά νερά της λίμνης Vida, σ’ ένα περιβάλλον πλήρως στερημένο από οξυγόνο, όπου επικρατεί το απόλυτο σκοτάδι, ανακάλυψαν οι επιστήμονες.
Η έρευνα που χρηματοδοτήθηκε από το Εθνικό Ίδρυμα Επιστημών των ΗΠΑ και τη NASA φέρνει στην επιφάνεια νέα στοιχεία για τις βιοχημικές διαδικασίες που συντελούνται χωρίς να συνδέονται με την ηλιοφάνεια, το διοξείδιο του άνθρακα, το οξυγόνο ή τη φωτοσύνθεση.
Οι συντάκτες της μελέτης, που δημοσιεύθηκε αυτή την εβδομάδα στην επιστημονική επιθεώρηση «PNAS», υποστηρίζουν ότι τα αρχαία βακτήρια ενδέχεται να μας δώσουν στοιχεία για την πιθανότητα ύπαρξης ζωής σε εξωγήινο περιβάλλον με κρυογονικές θερμοκρασίες και υψηλή αλατότητα.
Η έρευνα διεξήχθη από διεπιστημονική ομάδα με τη συμμετοχή ερευνητών από το Πανεπιστήμιο του Ιλινόις στο Σικάγο, το κρατικό Πανεπιστήμιο της Μοντάνα και το Πανεπιστήμιο του Κολοράντο.
Η επιβίωση των βακτηρίων στη λίμνη Vida, μια παγωμένη λίμνη άλμης κάτω από τους πάγους της Ανταρκτικής, ενδέχεται να οφείλεται στις αντιδράσεις μεταξύ του αλμυρού νερού και των πετρωμάτων του βυθού, που είναι πλούσια σε σίδηρο.
Οι συνθήκες στη συγκεκριμένη λίμνη χαρακτηρίζονται παρόμοιες με αυτές που επικρατούν στον Άρη και ενδεχομένως και σε άλλους πλανήτες, γεγονός που ίσως δώσει απαντήσεις σε ερωτήματα σχετικά με τη δυνατότητα ύπαρξης εξωγήινης ζωής.
Στο πλαίσιο της έρευνας οι επιστήμονες εξέτασαν δείγματα που συλλέχθηκαν από τη λίμνη Vida το 2005 και το 2010. Από προηγούμενες μελέτες είναι ήδη γνωστό ότι πριν 3.000 χρόνια η λίμνη καλύφθηκε από στρώματα πάγου που την «σφράγισαν» από τη γήινη ατμόσφαιρα και την καταδίκασαν στο σκοτάδι.
Στο μεταξύ από την εξέταση των δειγμάτων προέκυψε ότι η αλατότητα των υδάτων στη λίμνη Vida είναι εξαπλάσια συγκριτικά με το θαλασσινό νερό, η μέση θερμοκρασία της λίμνης κυμαίνεται στους -13 βαθμούς Κελσίου και τα επίπεδα οξειδίων του αζώτου στο νερό είναι υψηλότερα συγκριτικά με οποιοδήποτε άλλο υδάτινο σώμα στη Γη.
Μέχρι σήμερα οι επιστήμονες θεωρούσαν αδύνατη την ύπαρξη ζωής κάτω από αυτές τις συνθήκες, ωστόσο τα αρχαία βακτήρια τους διέψευσαν, αφήνοντας ανοιχτό το ενδεχόμενο για ζωντανούς οργανισμούς ακόμα και σε εξωγήινο περιβάλλον.
Υπενθυμίζεται ότι πριν δυο μήνες οι επιστήμονες αναζήτησαν επίσης ζωή στο παγωμένο και σκοτεινό περιβάλλον της αρχαίας λίμνης Έλσγουορθ στην Ανταρκτική, ενώ στις αρχές του 2012, μετά από 20 χρόνια, Ρώσοι επιστήμονες κατάφεραν να προσεγγίσουν τη λίμνη Βοστόκ, η οποία αποτελεί ένα από τα τελευταία ανεξερεύνητα μέρη του πλανήτη.
ΠΗΓΗ:econews.gr

Κυριακή 16 Δεκεμβρίου 2012


nazcas lines

Οι Γραμμές της Νάσκα είναι μία σειρά αρχαίων γεωγλυφικών στην έρημο Νάσκα του Περού. Καλύπτουν μία έκταση μεγαλύτερη των 500 τετραγωνικών μέτρων, ανάμεσα στις πόλεις της Νάσκα και της Πάλπα και αποτελούν Μνημείο Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς της ΟΥΝΕΣΚΟ. Παρόλο που μερικά από τα γεωγλυφικά μοιάζουν με χαρακτηριστικά σχέδια της φυλή Παράκας, οι επιστήμονες πιστεύουν πως οι Γραμμές της Νάσκα δημιουργήθηκαν από τη φυλή Νάσκα γύρω στο 200π.κ.χ - 700κ.χ. Οι εκατοντάδες ξεχωριστές μορφές που σχηματίζονται από τις γραμμές, ποικίλουν από τα πιο απλά γεωμετρικά σχήματα, μέχρι σχέδια λάμα, αραχνών, καρχαριών, μαϊμούδων κ.α.
Οι γραμμές δημιουργήθηκαν σκάβοντας την κοκκινωπή επιφάνεια της ερήμου, έως ότου φανεί το ασπριδερό στρώμα άμμου που βρίσκεται από κάτω. Υπάρχουν εκατοντάδες απλές γραμμές ή γεωμετρικά σχήματα, και περισσότερα από 70 σχέδια ζώων, πτηνών, ιχθύων και ανθρώπων. Οι μεγαλύτερες φιγούρες έχουν μήκος μεγαλύτερο των 200 μέτρων. Η σημασία των γραμμών αποτελεί αμφιλεγόμενο ζήτημα για τους επιστήμονες.
Χάρη στο ξηρό, και σταθερό κλίμα της περιοχής, καθώς και στη γεωγραφική απομόνωση της, το μεγαλύτερο μέρος των γραμμών έχει συντηρηθεί. Παρόλα αυτά εξαιρετικά ασυνήθιστες κλιματικές αλλαγές μπορούν να αλλοιώσουν τα σχέδια

Παρασκευή 14 Δεκεμβρίου 2012



Πως μπορεί να αποκαλέσει κάποιος ένα άστρο που καταπίνει έναν ολόκληρο πλανήτη;

Μία ομάδα αστρονόμων, όπως δημοσιεύουν στο περιοδικό Astronomical Journal Letters, παρατήρησαν ότι ένα άστρο «κατάπιε» έναν ολόκληρο πλανήτη.
Ο πλανήτης εξαϋλώθηκε όταν το άστρο άρχισε να μεγαλώνει και να μεταμορφώνεται σε κόκκινο γίγαντα, ένα όψιμο στάδιο της ζωής των άστρων με μέγεθος παρόμοιο με του δικού μας Ήλιου. Οι αστρονόμοι δεν είδαν ζωντανά την καταστροφή του πλανήτη, τη συμπέραναν όμως από τη χημική ανάλυση του άστρου BD+48 740, το οποίο περιέχει ασυνήθιστα μεγάλα αποθέματα λιθίου. Το λίθιο είναι ένα σπάνιο μέταλλο το οποίο δε βρίσκεται σε μεγάλες ποσότητες στα άστρα, καθώς εύκολα καταστρέφεται στο εσωτερικό τους και οι επιστήμονες πιστεύουν πως η πληθώρα λιθίου στο συγκεκριμένο άστρο προέκυψε από την αύξηση της θερμοκρασίας του άστρου, την οποία προκάλεσαν τα παραπάνω «καύσιμα» από τον πλανήτη που κατανάλωσε.
Το να πετύχουμε ένα τέτοιο συμβάν στην πράξη είναι απίθανο, εξαιτίας της ταχύτητας με την οποία συμβαίνει, αλλά μπορούμε να το ανιχνεύσουμε από τη χημική ανάλυση του άστρου», καταλήγει η Eva Villaver, μια ακόμη από τους αστρονόμους που συνέγραψαν την έρευνα. «Η παραμορφωμένη τροχιά του πλανήτη γύρω από το πλούσιο σε λίθιο κόκκινο γίγαντα είναι ακριβώς το αποδεικτικό στοιχείο που μας οδηγεί στο συμπέρασμα πως ένα πλανήτης πρόσφατα καταστράφηκε στο άστρο αυτό».
«Μια παρόμοια μοίρα περιμένει και τους πλανήτες του ηλιακού μας συστήματος που βρίσκονται κοντά στον Ήλιο, όταν κι εκείνος γίνει κόκκινος γίγαντας και μεγεθυνθεί ως τα όρια της τροχιάς της Γης, σε περίπου 5 δισεκατομμύρια χρόνια από σήμερα» σύμφωνα με τον καθηγητής του πανεπιστημίου της Πενσιλβάνια Alexander Wolszczan.


ΠΩΣ ΕΙΝΑΙ Η ΖΩΗ ΜΕΣΑ ΣΤΟΝ ΔΙΑΣΤΗΜΙΚΟ ΣΤΑΘΜΟ ;















Πώς τρώνε ,πώς πλένονται ,πώς κοιμούνται οι αστροναύτες μέσα στον Διαστημικό Σταθμό;
Για τις απαντήσεις αυτών των ερωτημάτων , αλλά και άλλων πατήστε εδώ .

Πέμπτη 13 Δεκεμβρίου 2012

ΕΡΩΤΗΜΑΤΟΛΟΓΙΟ




Οι ομάδες του project συνέταξαν ένα  ερωτηματολόγιο με σκοπό


να διερευνήσουν :
1)      το ενδιαφέρον των μαθητών για το διάστημα ,
2)      το γνωστικό επίπεδο των μαθητών όσον αφορά την Αστρονομία ,
3)      αντιλήψεις τους για μεταφυσικά φαινόμενα .

ΜΑΥΡΕΣ ΤΡΥΠΕΣ




Μαύρη τρύπα είναι μια συγκέντρωση μάζας σημαντικά μεγάλης ώστε η δύναμη της βαρύτητας να μην επιτρέπει σε οτιδήποτε να ξεφεύγει από αυτή, παρά μόνο μέσω κβαντικής συμπεριφοράς. Το βαρυτικό πεδίο είναι τόσο δυνατό, ώστε η ταχύτητα διαφυγής κοντά του ξεπερνά την ταχύτητα του φωτός. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα ότι τίποτα, ούτε καν το φως, δεν μπορεί να ξεφύγει από τη βαρύτητα της μαύρης τρύπας, εξ ου και η λέξη «μαύρη». Ο όρος μαύρη τρύπα (black hole) είναι ευρύτατα διαδεδομένος και επινοήθηκε το 1967 από τον Αμερικανό αστρονόμο και θεωρητικό φυσικό Τζον Χουίλερ (John Wheeler). Δεν αναφέρεται σε τρύπα με τη συνήθη έννοια (οπή), αλλά σε μια περιοχή του χώρου, από την οποία τίποτα δεν μπορεί να επιστρέψει.
Μία «μαύρη τρύπα» είναι το σημείο εκείνο του διαστήματος, όπου κάποτε υπήρχε ο πυρήνας ενός γιγάντιου άστρου, ένας πυρήνας που περιείχε περισσότερα υλικά από δυόμισι ηλιακές μάζες και ο οποίος στην τελική φάση της εξέλιξης του άστρου έχασε την πάλη του ενάντια στη βαρύτητα, με αποτέλεσμα τα υλικά του να καταρρεύσουν και να συμπιεστούν περισσότερο ακόμα και από τα υλικά ενός αστέρα νετρονίων.
Αν μπορούσαμε να συμπιέσουμε τη Γη μας ολόκληρη στο μέγεθος ενός κερασιού, θα την είχαμε μετατρέψει σε μία «μαύρη τρύπα». Παρομοίως, αν συμπυκνώναμε τον Ήλιο σε μια ακτίνα τριών χιλιομέτρων (στα 4 εκατομμυριοστά του τωρινού του μεγέθους), θα είχε μετατραπεί σε μαύρη τρύπα. Φυσικά, δεν υπάρχει καμία γνωστή διαδικασία που θα μπορούσε να μετατρέψει τη Γη ή ακόμα και τον Ήλιο, σε «μαύρη τρύπα».




 ΠΗΓΗ:Βικιπαίδεια

Κυριακή 9 Δεκεμβρίου 2012

ΠΑΝΕΥΡΩΠΑΪΚΟΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΣ ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΣ ΟΔΥΣΣΕΑΣ








ΤΟΛΜΑΤΕ ΝΑ ΟΝΕΙΡΕΥΤΕΙΤΕ ,ΝΑ ΑΝΑΚΑΛΥΨΕΤΕ ,ΝΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΕΤΕ ;
ΚΑΝΤΕ  LINK ΣΤΗΝ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΕΙΚΟΝΑ .

18 ος ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟΣ ΜΑΘΗΤΙΚΟΣ ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΣ ΑΣΤΡΟΝΟΜΙΑΣ ΚΑΙ ΔΙΑΣΤΗΜΙΚΗΣ 2013














Απαντήστε τα θέματα -ασκήσεις που θα βρείτε στην ιστοσελίδα του διαγωνισμού :
www.astronomos.gr και στείλτε τα  μέχρι 17 Δεκεμβρίου 2012(σύμφωνα με τις οδηγίες που βρίσκονται στα συνημμένα αρχεία του διαγωνισμού).
Τα θέματα (ξεχωριστά για το Γυμνάσιο και για το Λύκειο) βρίσκονται στα συνημμένα αρχεία του διαγωνισμού ).
Καλή επιτυχία!

Παρασκευή 7 Δεκεμβρίου 2012

Η Γη στο Ηλιακό Σύστημα



Η Γη στο Ηλιακό Σύστημα
Η περίοδος περιστροφής της γης περί τον άξονα της είναι 23 ώρες, 56 λεπτά και 4.09 δευτερόλεπτα (μία αστρική ημέρα). Έτσι παρατηρώντας από την γη τα ουράνια σώματα, η κύρια φαινόμενη κίνησή τους είναι από τα ανατολικά προς τα δυτικά με μία ταχύτητα 15°/ώρα = 15'/λεπτό, λ.χ. μία ηλιακή ή σεληνιακή διάμετρο ανά δύο λεπτά.Η περιφορά της Γης γύρω από τον Ήλιο διαρκεί 365,2564 μέσες ηλιακές ημέρες (ή ένα αστρικό έτος). Παρατηρώντας από τη Γη, είναι μία φαινόμενη κίνηση του Ήλιου ως προς τα αστέρια ~ 1°/ημέρα ή μία ηλιακή ή σεληνιακή διάμετρο κάθε 12 ώρες, σε αντίθετη διεύθυνση από την κύρια φαινόμενη κίνηση (λόγω περιστροφής).Η Γη έχει έναν Φυσικό Δορυφόρο, την Σελήνη, η οποία περιφέρεται γύρω από την γη κάθε 27,3 ημέρες (αστρικός μήνας). Παρατηρώντας από την γη την κίνηση, φαίνεται να κινείται με 12 °/ημέρα (μία σεληνιακή διάμετρο την ώρα), σε αντίθετη διεύθυνση από την κύρια φαινόμενη κίνηση. Λόγω της συνδυασμένης περιφοράς γύρω από τον ήλιο, ο χρόνος που μεσολαβεί μεταξύ δύο ίδιων φάσεων της σελήνης (π.χ. από πανσέληνο σε πανσέληνο) διαρκεί λίγο περισσότερο, για την ακρίβεια 29,54 ημέρες - η περίοδος αυτή ονομάζεται συνοδικός μήνας (χονδρικά 30 ημέρες ή έναν ημερολογιακό μήνα).Με σημείο αναφοράς τον Βόρειο Πόλο της Γης, η κίνηση της Γης, της Σελήνης και της αξονικής περιστροφής, είναι όλες αντίθετα στην φορά των δεικτών του ρολογιού.Τα τροχιακά και αξονικά επίπεδα δεν είναι ακριβώς ευθυγραμμισμένα: Το τροχιακό επίπεδο Γης-Ηλίου ή αλλιώς Εκλειπτική (σχεδόν 23,5° και η κλίση αυτή είναι η αιτία των εποχών του έτους) και το τροχιακό επίπεδο Γης-Σελήνης, σχηματίζουν γωνία ~ 5° (αν ήταν απόλυτα ευθυγραμμισμένα, θα είχαμε μία έκλειψη Ηλίου ή Σελήνης κάθε μήνα).Η ΣΦΑΙΡΑ του Hill της γης έχει μία ακτίνα 1,5 Gm, μέσα στην οποία ο μόνος φυσικός δορυφόρος μπορεί και περιφέρετα

ΟΥΡΑΝΙΟ ΣΩΜΑ















ΖΩΓΡΑΦΙΑ ΤΟΥ ΜΑΘΗΤΗ ΧΡΗΣΤΟΥ ΤΑΤΣΗ
3ου ΓΕΝΙΚΟΥ ΛΥΚΕΙΟΥ ΑΡΤΑΣ , Α3 , 2012-2013

ΣΤΟ ΠΛΑΝΗΤΑΡΙΟ ΤΟΥ NOESIS















Στο πλανητάριο του NOESIS παρακολουθήσαμε την προβολή " Τα θαύματα του σύμπαντος"
και μέσα από τα μάτια του διαστημικού τηλεσκοπίου Hubble γίναμε μάρτυρες της γέννησης του Σύμπαντος .
Το "ταξίδι" στον  χωροχρόνο ήταν κυριολεκτικά ΦΑΝΤΑΣΤΙΚΟ!!!!

Σάββατο 1 Δεκεμβρίου 2012

ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΚΑΙ ΕΞΕΛΙΞΗ ΤΗΣ ΓΗΣ

THE OFFICIAL SITE OF NASA, WHERE IS ABLE TO INFORMING YOU OF NEWS FROM SPACE

ΗΛΙΑΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ -NOESIS

ΤΟ ΔΙΑΣΤΗΜΙΚΟ ΜΑΣ ΟΧΗΜΑ - ΠΛΑΝΗΤΑΡΙΟ



















ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΚΔΟΜΗ ΜΑΣ .
ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ
NOESIS
ΠΛΑΝΗΤΑΡΙΟ : " ΤΑ ΘΑΥΜΑΤΑ ΤΟΥ ΣΥΜΠΑΝΤΟΣ  "
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ  /  30-11-2012